اے حقیقت اے جے کِسے کی دنیا وچ اپنڑی شناخت‘ اُپنڑے وجود نے ختم ہونڑے نا احساس جدوں ہونڑاں شروع ہوئی گچھے تے اُسنی شعور آلی اکھ کُھلنا شروع ہوئی گسنی تے اپنڑی شناخت ماریوں اوہ اگے پچھے ہتھ پیر مارنا شروع کری دینڑاں اِسّے طرح جدوں کِسے علاقے نے لوکاں نی زبان ثقافت تہذیب اپر حملہ ہونڑاں تے او وی اپنڑی زبان کلچر نی بقا تے تحفظ نی خاطر اس نے وسنیک ہک ہوئی کے ساریاں سوں اگے ہونڑے جس ویلے اساں نے اپنڑے خطہ پوٹھوہار نی پوٹھوہاری زبان تے اس نے قدیم کلچر کی ختم کرنے
نی پنجابی شاعراں ادیباں تے انتہا پسنداں کوشش کیتی تے اُس ویلے پوٹھوہار نے سنیئر لخاریاں نال نال جوان لخاری وی اگے اگے ہونڑے تکّے نوجواناں کی اپنڑی پوٹھوہاری زبان تے ثقافت نال بہوں محبت تے پیار اے تاں ای اسنی بقا تے تحفظ ماریوں اے اپنڑاں تن من لائی دینڑیں ماریوں تیار ہوئی گئے اِنھاں نوجوان لخاریاں اچ خوبصورت اردو تے پوٹھوہاری نے شاعر جناب جنید غنی راجہ ار دولتالہ نے ہک تاریخی گراں کنیال بجرانہ چُوں اگّے ودھی کے بطور شاعر ادیب اپنڑی لِختاں نال پوٹھوہاری زبان نا شملہ اُچا کرن لغی پئے اُنھاں پورے پوٹھوہار نی سانجھی تنظیم”پوٹھوہار آلے“تے ”حلقہ یاران ادب دولتالہ“ نا آغاز کیتا تے انھاں نے زیر اہتمام کامیاب مشاعرے وی کروائے”پکا رنگ فقیری آلا“انہاں نی نعت تے مناقب نی پہلی کتاب ادبی دنیا اچ اپنڑاں آپ منوایا اس سُوں بڑی تے اعزاز آلی اے گل اے
جے خطہ پوٹھوہار(جہلم چکوال راولپنڈی،اٹک آزاد کشمیر) نے پہلے نوجوان شاعر انڑ جنہاں نِیاں 35سوں زاید نعتاں تے مناقب پاکستان نے معروف نعت خواناں پڑھیاں اے گل آخی جانڑیں جے شاعر ادیب اپنڑے دور نے ترجمان ہونڑے، پر جدوں اساں جنید ہوراں نی غزلاں نی کتاب ”ستواں بوہا“تخنڑے آں تے حیرت نے در کھلی گسنے اے نہ صرف خالص پوٹھوہاری زبان استعمال کرنے بلکہ جیہڑی اج سوں پنجاہ سال پہلے پوٹھوہاری زبان بولی جانڑی سی اُس ناں استعمال بہوں سوہنڑے تے نویکلے رنگ اچ پئے کرنے،انھاں نی کتاب”ستواں بوہا“ پورے پوٹھوہار نی رہتل تہذیب کلچر،دل نے ارمان،ٹُٹے خواباں نیاں کرچیاں،ہجراں نے ڈسنے سپ،پُہکّھاں نی تہپ،نہیرے اندر ماتم کرنے تارے، سدھراں نے سکے
دریا،اکھیاں اندر مرنی سویل،آساں نی ٹٹی پینگ،پیراں تھلے پھٹنے صحرا کہھراں اندر کوکاں مارنے سورج،چنے اندر عشق نی جلنڑی لاش،ساواں وچوں بولنے پھوٹے تے پوٹھوہارآلیاں نے ساہنجھے دکھاں نال پہھری ملنڑیں،اپروں اِنھاں نیاں ردیفاں وی چواں پاسے چاننڑ کری شوڑنیاں اے نوی ردیف اچ بہوں کمال نے شعر کہڈھنے کمال نے شعر نوی ردیف اچوں کہڈھنے ماریوں مطالعہ تے ریاضت ہونڑی لازمی اے جیہڑی انھاں کیتی وی انھاں نِیاں نویاں ردیفاں جیہڑیاں اس سُوں پہلے کِسے وی استعمال نِینہ کیتیاں چند ردیفاں پیش خدمت انڑ جیہڑیاں ہک قاری کی اپنڑی طرف راغب کرنیاں تے بار بار کتابے
کی پڑھنے نا دل کرنا اوہ ردیفاں پیش خدمت انڑ ”دنیامطلب نی، لدھناں، سئکنڑیں او، لدّھا، چپ اے، برابر، چُہگی، ترہنگہ، تکو، ہونڑی نی، چنگا، تماشا لوکاں ناں، نہ کریاں،،اِنھاں نے سوہنڑے تے نویکلے اشعار تکّو جیہڑے بار بار پڑھنے تے سنڑنے نا دل کرنا
کیہڑا کم نینہ ہونڑاں اتھے
لانڑاں پینڑاں مال برابر
من تکڑی دو پلے اکّھاں
تُلسی نیّت تول دِلے ناں
ہجراں اندر کھولے کیتے
باہروں خوب سماری چُہگی
کنڈھے لانڑیں سی جس کشتی
اُسّے آپ ڈبویا تکو
آل دوالے کونواں چِچّڑ
اُنھاں نے بشکار ترہنگہ
جنید ہوراں نی شاعری اچ روحانیت عشق حقیقت تے زمانے نے دوہرے رویے نے موضوع اپر کافی اشعار ملنے اے گل آخنڑی پینڑی جے اِنھاں نا مشاہدہ وی کمال نا وے، چند شعر جیہڑے اِنھاں نے مشاہدے تے مطالعہ نی غمازی کرنے پئے اُنھاں چُوں کُجھ اشعار ملاحظہ کرسو
سمجھاں آلے دسنے سارے
سمجھے کی سمجھانڑ نینہ ہونڑاں
ہکّو در تے ساری عمر گزاری میں
لوکاں ار ہر جاہگی ٹہھوکاں لائیاں نینہ
عشقے میکی چہھلا کیتا
میکی اپنڑاں کہھار نہ لدّھا
پُھل چھوڑی کے کنڈیاں کی ہنڑ
اپنڑاں پہرے دار نہ کریاں
رکِھیں یاد جنید ہمیشاں
ہتھیں رزق کمانڑاں چنگا
ہک کتاب اچ50سوں زاید غزلاں ہونڑاں بڑی چنگی گل سمجھی جانڑی ایتھوں ای شاعر نی ریاضت
اسلوب تے انفرادی پہچان نا پتا لغنڑاں نالے اُسنے اشنے آلے ویلے نا پتہ دسنا کتاب ناں مطالعہ کرنے سوں بعد اے گل منیں پینڑی جے شاعر شاعری تے اس نے فنی رموز سُوں وی واقف اے اس توں بعد اے روایتی شاعری نال نال جدید شاعری کی وی چنگی طرح جانڑنے پہلی کتابے ار اے کتاب وی اُنھاں نی شہرت تے پوٹھوہاری غزل اچ اپنڑی پہچان بناسی آخر تے چند شعر
سو واری دھتکارے پہاویں
اس نے در تے جانڑاں رہساں
آکھو دنیا چھوڑی جاساں
چھوڑی کے ایہہ در نینھ جانڑاں
ساہڑے اپنڑے کہھار سا بوٹا پپلے ناں
کیڈا سایہ دار سا بوٹا پپلے ناں
اُس کی یاد جنید کری کے رونڑاں واں
ای ہجا ہک کردار سا بوٹا پپلے ناں
بانی چیئرمین
پوٹھوہار کلچرل اینڈ لٹریری فورم خطہ پوٹھوہار پاکستان
