اللہ رکھی

اللہ رکھی ۱۹۰۰ء کو احمد رتیال کے گھر پیدا ہوئیں اور ۷۵ سال کی عمر میں ۲۸ اگست ۱۹۸۰ء بہ روز شب برات وفات پائی اور اپنے آبائی گاؤں نورپورضلع چک وال میں دفن ہوئیں.ان کے میاں کا نام محمد خان سیال تھا. اکیسویں صدی میں ان کا نام اُردو اور پنجابی کے معروف شاعر ماجد صدّیقی کی والدہ کے طور پرمتعارف ہوا.وہ اُمی تھی اور پیدائشی شاعرہ تھیں. جوانی میں گیت لکھتی تھیں.جو اکثراوقات ان کے گاؤں کی لڑکیاں ان سے لکھوانے آتیں.وہ گیت شادیوں میں گائے جانے لگے اور اچھی شعری بنت کے سبب اس قدر مقبول ہوئے کہ لوک گویوں نے انہیں گا گا کے لوک گیتوں کا مرتبہ دلا دیا.یہ گیت ماجد صدّیقی نے جناب ساجد علوی کی کتاب’ من دی موج‘ میں لوک گیتوں کے عنوان سے شامل کیے اور اُس وقت ان گیتوں پر اللہ رکھی کا نام اس لیے نہ دیا گیا کہ انھوں نے اپنے بیٹے کو وہ گیت ان کے نام سے چھاپنے کی اجازت نہیں دی تھی.بعد میں وہ عشقِ رسول میں اس قدر کھو گئیں کہ صاحب حال خاتون کے نام سے پہچانی جانے لگیں، وفات سے کچھ عرصہ پہلے ماجد صدّیقی کو اپنی نعتیں چھاپ دینے کی اجازت بھی دے دی.(۱)
نمونۂ کلام(۲)
اللہ دا سوہنا ناں لَواں ، وِچ رَت لواں وِچ سانہہ لواں
وَت ذکر رب دے یار دا ، خلقت دے اُس سردار دا
بن نُور جیہڑا جھلکیا ، رب جس دے کارن خلقیا
عالم دا ہک ہک رنگ ایہہ ، وکھرے توں وکھرا انگ ایہہ
جس دا وسیبا عرش تے ، جس دا ٹھکانہ فرش تے
اُس واسطے دلگیر میں ، اُس رانجھنے دی ہِیر میں
باندی آں میں اُس شاہ ؐ دی ، ازلوں عجب درگاہ دی
شاناں نیں جیہدیاں اُچّیاں ، گلّاں نیں جیہدیاں سُچّیاں
سُتھرائیاں جس ونڈیاں ، گرداں تمامی چھنڈیاں
لاہڑا نرالی بار دا ، وگ حکمتاں دے چاردا
زمیں تے لاہ اسمان اوہ ، آیا سنے قرآن اوہ
تاہنگاں سُچجیاں سوہنیاں ، بے مثل تے من موہنیاں
اُس دل دے اندر پالیاں ، تے مشکلاں سب جالیاں
غاراں دے اندر بیٹھنا ، لذتاں سواہ کر بیٹھنا
جی آپنا ترساؤنا ، کم دوجیاں دے آؤنا
ہر بات جس دی سچ سی ، کوئی نہ جس وچ کچ سی
ثابت قدم ہر راہ تے ، ٹرنا ایں ’بس‘ اُس شاہؐ تے
اوہ بن سویرا دھمیاں ، اوہ وچ پِڑاں دے جمیاں
کیتا اے جو کُجھ مِتھیا ، دِل ہر کسے دا جِتیا
کیہ کیہ مُکائے وَیر اُس ، منگی اے ہر دی خَیر اُس
نہیا پچھانواں جس دا ، اُچّا اے نانواں جس دا
جد بی اُسانہہ میں سوردی ، جند ہور ہوندی ہور دی

یاسر صابری{jcomments on}