سید نذر حسین شاہ مضطر نواں محلہ راول پنڈی میں رہتے تھے کچھ زیادہ پڑھے لکھے نہیں تھے ۱۹۶۶ء میں وفات پائی.آپ نے نوجوانی میں احمد علی سائیں کی شاگردی اختیار کی .(۱)
نمونۂ کلام(۲)
ضائع ہے کوشش طبیب تیری ، مینوں صحت نہیں ہوندی دوا کولوں
مرض عشق دی نوں لا علاج کہہ کے ، ترک ہو گئے اس دے حُکما کولوں
ہویا اس قدر زارو نحیف جے میں ، طبع رُک گئی آب و غذا کولوں
کیتا جس نے لاچار بیمار مضطر ، پاساں فیض اُسی مسیحا کولوں
*
جُدا جب سے نازنیں ہویا ، میرا در بدر دل حزین ہویا!
غماں ماریا ایسا غمگین ہویا ، بھاندا قطعہ نہ کوئی زمین دا اے
خبرے کتھے جا اس نے قیام کیتا ، میں تلاش اس نوں ہر مقام کیتا
اس دا ذکر میں ہر جا مدام کیتا ، دل نوں فکر اس خفیہ نشین دا اے
ہستی فرقت میں کیتی خوار دل نے ، چھان مارے کُل دشت و دیار دل نے
پر نہ پائی وہ صورتِ یار دل نے ، طالب دل جس رُخِ رنگین دا اے
ہجر آتش بن گیا ہے جال اس دا ، خون خوار نہیں جاندا خیال اس دا
اس زندگی میں نہیں وصال اس دا ، جگ توں سفر اس مضطر مسکین دا اے{jcomments on}
202
